IGOROT: ipagmalaki natin sila...

"I am an Igorot. Let me be treated as I deserve- with respect if I am good, with contempt if I am not good, irrespective of the name I carry. Let the term, Igorot, remain and the world will use it wih the correct meaning attached to it..."

Minsan na ba ninyong narinig ito?! Kung ako ang tatanungin, "oo" an dagli- dagli kong isasagot. Makailang beses ko nang nabasa sa intenet, dyaryo, at sa mga libro at makailang beses ko na ring narinig ito sa mga radyo't telebisyon. Sa katunayan nga, narinig ko na ito kay Marky Cielo- isang Igorot na minsan ay namumuhay nang simple, eh, nagyon ay isa nang sikat na aktor sa telebisyon mula nang manalo siya sa talent show ng GMA- 7 na Star Sruck.

Ayon sa mga Espanyol, ang salitang Igorot ay ginagamit para pangkalahatang tukuyin ang mga taong naninirahan sa mga kabundukan nga Hilagang Luzon, kasama na rito ang Pangasinsn, Iocos Sur, Benguet, Bontoc, at Ifugao. Sa kabiguan nilang sakupin ang kabundukan ng Cordillera sa paghahanap nila ng ginto sa panahon ng ikalawng siglo ng kanilang pananakop, hindi na nila ginamit ang salitang Igorot sa ibang tribong naninirahan sa ibang lugar sa Corillera at dahil dito ginagamit nalang nila ang pangalan ng lugar kung saan sila naninirahan para sila ay tukuyin.

Sa diskripsyon ng mga misyonaryong Espanyol, ang mga Igorot raw ay mga taong malalakas at matatapang at kung ikukumpara sila sa mga taong naninirahan sa baba ng bundok, sa mga kapatagan, mas matatalino daw ang mga Igorot.

At hindi lang iyon. Alam n'yo rin bang sa balak na pananakop ng mga Espanyol sa Cordillera at makuha ang kontrol sa mag gintong mina, sila ay nabigo dahil sa pag- ayaw ng mga Igorot?!! Oo!! Sa tatlong siglong kolonisasyon nng Espanya sa Pilipinas, nanatiling matatag an mga Igorot at ipinalaban nila ang kanilang kultura't tradisyon kaya nga magpahanggang ngayon an mga kultura't tradisyon ng mga katutubong Pilipino ay ginagawa pa rin nila, na noon ay ginagawa rin ng ibang Pilipino bago nila yakapin ang Espanya at ang Kristyanismo. Ang pangangaso at "Headtaking" ay iilan lamang sa mga halimbawa ng kultura o mga kagawian ng mga Pilipino na unti- unti nang naglalaho nang sakupin at manging kolonya tayo ng espanya. Pero dahil sa pagpapahalga ng mga Igorot dito, pinanatili pa rin nila ang kulturang ito at ginamit din nila itong pandepensa sa mga tribon kaawaya nila at maging sa mag Espanyol.




minsan na ba ninyong naitanong sa mga sarili ninyo kung bakit parang madali lang sa mga Espanyol na sakupin tayo?!! ano kaya ang mga ginawa nila para maging kolonya tayo nila?!!..
tuklasin natin....


Nakakatawa mang sabihin pero ang mga Pilipino ay tumluong sa mga Espanyo na manatili at panghawakan ang pamamalakad sa Pilipinas sa mahigit na tatlong siglo. Kung hindi dahil sa mga Pilipino, hindi magagamit ng Espanya ang pilipinas na base sa Asya.

Patuloy itong nangyari, at sa kasamaang palad, hindi man lamang tayo nasuklian. Nakuha nila an mag bagay na gusto nila- bahay, lupa, trabaho at ang masaklap pa ay inagaw sa atin ang pamamahaa sa sariling bansa.

Ngayon, balik tayo sa naunang tanong.. "Bakit kaya tayo nasakop ng Esanya?! Papaano kaya tayo nila sinakop?!"

Ganito kasi iyon...

Una, ang mga Pilipino noon ay walang pagkakaisa. Hindi nila iniisip na sila ay nabibilang sa isang nasyon at dapat na magkaisa para matustusan an pangangailangan ng bawat isa. Dahil dito, naging madali para sa mga Espanyol na sakupin tayo. Isa ito sa mga istratehiya nila.

Pangalawa, ginawa nilang Katoliko an mga Pilipino sa pamamagitan ng pagbibinya sa mga Pilipino at pagtuturo sa kanila na maging tapat sa Espanya at sa mga opisyal at pari na nabinyag sa kanila o nakialam sa pagiging Kistyano nila.

Panagatlo, binigyan ang mga PIlipino ng mga regalo at mga premyo ng mga Espanyol. Binibigyan nila ang mga taong sumusunod sa mga patakaran at sa ma gusto nilang mangyari. Ang mga timiwalag ay pinaparusahan at pinapatay. Ang mga Pilipinong nagtitiwala sa mga Espanyol ay binibiyan ng posisyon sa lokal na pamahalaan tuad ng gobernadorcillos at cabezas de barangay kapalit n pagtitiwala at pagsunod nila sa mga Espanyol.

Nakakatawa noh?! tayo mismo ang nagtulak sa mga Espanyol na sakupin tayo?! isipin kaya natin, kung hindi tayo nagpadala sa mga panglilinlang sa atin ng ma Espanyol, ano kaya ang katayuan natin ngayon?!!... hmmmm...


REPRODUCIVE HEALH BIL?!!.. hmm.. Ayon sa huling tala ng National Statistics Office, tatlo kada minuto ang ipinanganganak sa bansa --- isang daan at walumpu bawat oras at mahigit apat na libo sa isang araw. Sa kasalukuyan, halos nasa siyamnapung milyon na ang bilang ng mga Pinoy at patuloy pang nadaragdagan. Sa laki ng bilang ng ito, isa na ang Pilipinas sa mga bansang "most populated" sa Asya. Isinusulong ngayon ng ilang mambabatas ang Reproductive Health Bill, batas na naglalayong pagtibayin ang ilang pamamaraan ng family planning tulad na lang ng paggamit ng mga alternatibong pamamaraan. Mahigpit ang pagtutol ng Simbahang Katoliko sa panukalang ito. Dahil dito, nagbabanggaan ngayon ang ilang pulitikong nag-e-endorso ng batas at ang Simbahan.

Kung kami ang tatanungin, isa iton magandang programang inimplementa n pamahalaan para masugpo an papalobong populasyon ng bansa sa ngayon na nagdudulo ng sobra- sobrnag kahirapan. Dahi sa palobo ng populasyon, nakakaroon tayo ng kakulangan sa mga pangunahing panganailangan natin- bahay, pagkain, atp.

Sa tingin namin, hindi naman masama ang proramang ito na tinututulan ng simbahan. Isa nga ito sa mga makakatulong sa atin nayon.

Isipin natin, tama rin ang simbahan sapagkat nilalabag nito ang batas ng Maylikha. Pero, hindi rin natin masisisi ang pamahalaan sa pagiimplementa nito at gayundin ang simbahan sa patutol dito. Isa lang ang maaaring sisihin.. Alam n'yo ba kung sino?! tayo mismo. Kung may disiplina lang tayo sa ating mga sarili hindi sana magiimplemena ang pamahalaan ng bill na ito..

tignanan nalang natin ngayon, marami nang mga teenagers ang nagbubunis na nakakadadag sa kahirapang dinadanas ng ating bansa.

diba tama ako?! kaya buksan na natin ang aitng mga mata tungkol dito. wala tayong ibang masisisi kundi tayo mismo...

nayon mga kababayan ko, sagutin n'yo itong tanong na ito..

Pagod Ka Na Bang Maging Si Juan?!

BANGSMORO, PILIPINO?!...

Ang tinatawag na Pilipino ay yaong mamayan na mga taga Pilipinas, na dinatnan dito ng Kastila, na sumunod sa mga kaugalian, relihiyon o iyong mga napilitang magpasakop sa kapangyarihan ng Kastila, dahil wala ng magawa kundi magpasakop dahil talo sila sa lakas at armas sa pakikipaglaban. Ang ilan sa Pilipino ay ang mga Taga-ilog o Tagalog na taga Bulakan at Maynila, mga Ilokano, Ilonggo, Cebuano at iba pang tribo.Ang tinatawag naman na Moro ng mga Kastila ay yaong mga mamayan na dinatnan nila na lumalaban sa kanila, at katulad na katulad ng mga ugali, abilidad sa pakikidigma at relihiyon ng mga naging kalaban din nila sa kanilang bansang Espanya, na o mga taga Morocco.Bagamat Moro sa una ang tawag, nitong mga huling panahon ay nadugtongan ng Bangsa na ang kahulugan sa sariling wika natin ng Bangsa ay angkan, kaya naging Bangsamoro na ngayon ang tawag. Nabibilang sa mga tinatawag ngayon na Bangsamoro ay ang tribong M'ranaw, Yakan, Maguindanaon, Iranon, T’duray, Suban'n, Tau Sug at marami pang iba, ang ibang manunulat, tulad ni Prof. Rudy Rodil ay hinati sa sa dalawang kategorya ang Moro, ang Islamized at hindi, o ang ibig sabihin ng Islamized ay tinanggap ang Islam bilang religion at pangalawang kategorya ay nanatili sa kanilang nakaugaliang pananampalataya.Ang magkapatid ay halos magkapareho ng mga kaugalian, paniniwala sa mga salita at iba pang bagay. Ganoon din ang Pilipino at Bangsamoro, saan sila magkapareho?Ang kasagutan sa tanong, ay marami, ngunit magbibigay tayo ng ilang halimbawa; sa pagsasaya o merry making, paano nila ito ipinagdiriwang? pareho dito ang dalawa, sa mga Pilipino tuwing sumasapit ang Pasko o bagong taon, paputok ang common sa dalawa. Halos lahat na yata na pumuputok ay pinapuputok ng mga Pilipino, di baling gumasto ng kayaman pati buhay maipagdiwang lamang ang pasko o bagong taon ng may paputok.Sa mga Bangsamoro na Muslim, tuwing sasapit ang Id o katapusan ng Ramadan o itong darating na Id'l Adha, ang mga Bangsamoro kahit ito ay sinasabi ng ng mga nakakaalam o ng mga Uztadz na wala ito sa katuruan ng Islam ang pagpapaputok sila ay patuloy pa rin sa namana nilang kaugalian, ang nagpapaputok tuwing sasapit ang araw ng Id, tulad din sa mga Pilipino. Di baling may madisgrasya basta maipagdiwang lamang ang isang bagay na may putukan.Sa paghihiganti o vendetta ng isang kaanak na napatay, pareho sila dito, hindi mapalagay ang Pilipino at Bangsamoro na hindi maipaghiganti ang kapatid o kaanak na napatay o naapi, dito lamang sila medyo nagkakaiba, ang Bangsamoro, ay agad naisasakatuparan ang paghihiganti, bakit? dahil may armas na hawak hanggang sa ngayon, di tulad ng mga Pilipino na pinagbawalan ng mga Kastila o hanggang ngayon ng goberno na humawak ng sandatang nakakamatay. Samantala sa mga Bangsamoro, dahil sigoro sa hindi nagpasakop nanatiling hawak pa rin ang kanyang sandatang panglaban sa kalaban hanggang sa mga sandaling ito.Sa mga salita, o wika marami silang similarity ng pagbanggit sa parehong kahulugan, halimbawa: bahay sa Tagalog, balay sa Bisaya at walay sa Bangsamoro at marami pa kong ating ilalahad lahat.Kaya nararapat lamang na magmahalan, mag-unawan at magresptuhan ang dalawang angkan na ito dahil malapit silang mag-anak, maliban pa sa iisa ang pinamulang ng lahat ng tao kay Adan at Eba.

Isipin natin, ang Bangsamorong ito ay magpapakita ng pagiging matatag ng mga Pilipino.. Oo!! Dahil sa likod ng mga intrigang kinakaharap nila, nananatili pa rin silang nakatayo a pauloy pa rin nilang pinaglalaban an nais at pinaniniwalaan nila. Tulad na lamang ng pagpapalaganap ng islam sa Mindanao. Kung babaik tayo sa nakaraan, sa pananakop n mga Espanyo, makikita natin na tulad ng mga Bangsamoro, an mga Mualim ay nagkaisa na tutulan ang kagusuhan ng nga Espanyol at saka ipaglaban an kanilan relihiyon.. nakakamangha diba?!

Bakit kaya hindi tayo tumulad sa kanila.. ipinaglalaban ang sa tingin ay nararapa, maging buhay man natin ang kapalit...

ThinK iT oBer GuyZz..

The history and success of Ifugao culture

In the nortern parts of the archipelago, the Philippines, a great indigenous tribe may be located. These great people have some remarkable atributes one would not deny to admire. As the Philippines start to enhance itself into an industrial land(mainly the capital city Manila) majority of the people of this indigenous group refuse to be a part of this modernization and still keep their old ways of life. As their ancestors lived. Their belifes and practices of old. This great nation is the Ifugao.

A brief background of these people would be apropriate.

In the early days of the Philippines, around 100000 years ago. This country was inhabited by primitive hunters who gathered their needs from the surrounding resources. Many thousands of years latter, diverse groups of people from Asia migrated to this land. These people, along with their migration brought with them several agricultural skills and sofisticated social culture. From this complex intermingling of peoples and cultures the infrastructure of a civilization was created and the Philippines as an entity was born.

As time went on, the famous Magellan rediscovered the Phillipines in 1521. In his enocunter with the native people of the Philippines he learned that the inhabitants had already attained strong social ties with neighboring countries such as Indonesia, China, Indochina and Thailand. In 1565 the Spanish returned to the archipelago and established their first permanent settlement on the island of Cebu. From this base they rapidly gained control of the Philippine coastline. As they dominated the country with their influence, they were only partially successful. For other indigenous groups fought for their beliefs. Such braveness was shown as they defended their traditions. Just as the Spanish never relented in their efforts to subdue and convert the Ifugao, either did the Ifugao yield in their struggle to retain their social and spiritual independence. As said by Fr. Juan Villaverde, a 19th-century Spanish priest, "The Ifugao is, and believes himself, an absolute king, avenging with his ever-ready lance the smallest offense not only against his person, but also against his house and his estate. They hate like death the least domination on the part of strangers."

What a great people!

Despite the ongoing effort by both church and government to assimilate and convert the Ifugao, they have remained remarkably unchanged. The Ifugao, who number approximately 120,000, live in widely scattered groups over some 750 square miles of rugged terrain where heavy rainstorms are frequently followed by slides, flash floods and washouts. They are an agrarian people deeply involved with the growing of rice, the ritual and magic which surrounds it, and in maintaining the ways of the revered ancestors.

Typically the Ifugao house sits elevated on four sturdy posts, a windowless structure built of hand-hewn native timbers expertly fastened with mortised joints and tenons. Inside there is an open earth and stone fireplace for cooking, and floormats for sleeping and sitting. Wood ceilings are low to allow for the storage of rice overhead. Underneath the house is a place to sit and gossip and work on household tasks. Although Ifugao houses vary little from this basic configuration, houses of the nobility often feature distinctive architectural refinements such as decorated attic beams, kingposts and doorjambs carved with human effigies, and ornate exterior friezes portraying pigs, carabao and other animals. Separate rice granaries which are smaller, but otherwise of the same basic design and construction of houses, are also evidence of high status within the community, earned by ambitious and industrious individuals.

Religious rites accompany every significant phase of Ifugao life and provide a means by which the unknown or unexplained can be approached and understood. Ifugao religion is a vastly complex structure based on ancestor worship, animism and magical power. The Ifugao pantheon consists of innumerable spiritual entities that represent natural elements, forces and phenomena in addition to ancestral and methphysical beings. The trust and confidence that the Ifugao have in these beings allow them to face what is often a complex and frightening world with a great deal of confidence and understanding. They believe that the gods and other beings are approachable and can be influenced by the proper rites and behavior to intercede on behalf of an individual or the entire community. Generally the gods are viewed as generous and benign beings who enjoy feasting, drinking wine and chewing betel nut, as do the Ifugao themselves. However, the gods are quick to anger and if ignored or treated badly can quickly become ill-tempered, demanding tyrants capable of causing misfortune and injury.

The Ifugao have created an extensive ceremonial cycle in which their deities are honored and feted (such ceremonies also ensure their support and cooperation). Some deities, although acknowledged, are rarely if ever called upon; others with influence over such daily matters as agriculture, health or fighting are in constant demand. Of perhaps the greatest importance to the Ifugao are rice or agricultural deities which have the power to ensure bountiful crops and actually increase the amount of rice already in storage. To accommodate these plenipotent and often voracious spirits, an Ifugao farmer will hire a community artisan to carve a pair of wooden effigies (known as Bululs) which serve as a temporary earthly home to which the rice dieties can be drawn. Although Bululs (usually male and female together) are expensive and are viewed as notoriously demanding, they are considered a wise investment because of their power to augment rice production. While Bululs and other such effigies are treated as purely functional objects, they are nevertheless handsome and powerful forms that reflect the Ifugaos' inborn appreciation of aesthetics.

The creative energy of the Ifugao embodies the values and principles of their deep involvement with agriculture, status and ancestor veneration as well as their relationship with natural and supernatural forces. Art (although the Ifugao would not define it as such) is an integrated part of daily and ceremonial life. The Ifugao are highly skillled craftsmen renowned for their creations which in form and function have been refined over generations. Enjoyment is derived from objects that are both functional and pleasing to the eye; even such utilitarian items as baskets, spoons and bowls are as handsomely crafted as are artifacts and effigies made for the gods. Although secular and religious objects share many of the same images and decorative elements, only those specifically intended for ceremonial use are ritually empowered and in a sense, given life.

A success story of this indigenous group

A young Ifugao physician, who forsook a lucrative practice in the metropolis and went back to the mountains to serve his own people, was picked to receive the grand plum of the 13th Dr. Jose P. Rizal Memorial Award last weekend at the EDSA Shangri-La Plaza in Mandaluyong City. Dr. Felixberto B. Ayahao, a graduate of the University of the Philippines College of Medicine, could have easily stayed in the city and make a name for himself, but he instead volunteered as a rural health worker in Legawe without remuneration. After graduating in 1987 as a Nellie Keelog Van Schaik scholar, he went to work right away, addressing health concerns, particularly malnutrition, in the far-flung villages, and helped set up livelihood programs. He organized the Ifugao Field Health Workers Association and a Botika sa Barangay (Drug Store in the Barangay) before partly leaving Lagawe in 1991 to teach at Saint Louis University in Baguio and serve as coordinator of the UP Regionalization Program for the Cordilleras. Ayahao took up postgraduate courses in tropical medicine and hygiene at the Mahidol University in Bangkok, Thailand, and otolarymology-head and neck surgery at the UP-Philippine General Hospital.

source: http://www.abs-cbnnews.com/NewsStory.aspx?section=PROVINCIAL&oid=39884

NGAYON, ang ikalawang grupo ng HISTORY- I, 5:30- 7:00pm, Lunes at Biyernes ay pormal na binubuksan...

ang paglalakbay natin sa nakaraan.. sana masiyahan kayo at matuto ng maraming bagay at impormasyon ukol sa ating KASAYSAYAN...
kaya ano pa ang hinihintay ninyo?! saKAy nA!!